
Oficjalna strona miesięcznika "Czwarty Wymiar"
Świec gromnicznych używali już hołdujący Perunowi Słowianie. Potem stały się symbolem Jezusa, światła zwalczającego mrok grzechów oraz atrybutem Matki Boskiej Gromnicznej. Towarzyszyły ludziom dosłownie przez całe życie, od narodzenia do śmierci.
Ochronić przed burzą
Dnia 2 lutego w obrządku zachodnim i 15 lutego we wschodnim obchodzone jest święto liturgiczne zwane Ofiarowaniem Pańskim lub Oczyszczeniem Najświętszej Marii Panny (Oczyszczeniem, gdyż wedle żydowskiej tradycji kobieta po urodzeniu dziecka przez 40 dni była nieczysta; jak łatwo policzyć 2 lutego mija 40 dni od Bożego Narodzenia). W Polsce funkcjonuje przede wszystkim pod nazwą Matki Boskiej Gromnicznej lub Gromnicy. Według tradycji obchodzone jest jako pamiątka ofiarowania Jezusa w Świątyni Jerozolimskiej: prawo żydowskie nakazywało symbolicznie poświęcić Bogu pierworodnego (symbolicznie, gdyż ofiarowanie nie obligowało do oddania syna w stan kapłański, nie żądano również ofiary krwi – tutaj zadowalano się poświęceniem synogarlic lub gołębi, rzadziej baranów). Oczywiście w przypadku Jezusa ofiarowanie miało inny wymiar niż w przypadku „zwyczajnych” pierworodnych – by...
Pełna treść artykułu dostępna jest w "Czwartym Wymiarze - Luty 2019".
Szukaj w kioskach i salonikach prasowych.
Jeżeli nie chcesz, aby któreś z wydań Cię ominęło - zamów prenumeratę.